 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Жорсткія гульні не для дзяцей...
Ды, хто сказаў, што мы яшчэ дзеці?
Бурлівая плынь гістарычных падзей –
Нас па ёй гоніць лютаўскі вецер.
Жорсткія гульні не для дзяўчат...
Ды, хто сказаў, што слабыя дзяўчаты?
Не захіляй нас сабою, брат –
Вочы сухія, ды хочацца плякаць.
Не захіляй, брат, сабою сьвятло.
Жорсткія гульні, ды правілы нашы.
Сонца вунь промні свае ўзьняло –
Значыць, для нас яшчэ граюць маршы.
Значць, яшчэ ёсць запальныя сілы...
Сілы ісьці да сьвятой перамогі.
Загояцца потым прабітыя крылы.
Мы йдзем бадзёраю вераю ў Бога.
Жорсткія гульні не для слабакоў.
Тут месца няма саплівым пачуцьцям,
Дзе застаецца толькі любоў...
Любоў да Радзімы, сьвятой Беларусі.
Жорсткія гульні для змагароў...
Хто не ўтрывае – зьядуць лангальеры.
Кіпёж падымае гарачая кроў,
Нас не стрымаюць шалёныя стрэлы.
Моладзь прымае падачу на бой
Гулам вясновым збуджаных вуліц.
Выстаяць толькі б апошняй зімой...
Сьцятыя вусны. Жорсткія гульні.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
